Mieke Drossaert - Schilderijen
Mieke Drossaert volgde lessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Mechelen onder de toenmalige directeur en kunstenaar, de Mechelse beeldhouwer, Frans Walravens. Desalniettemin beschouwt ze zichzelf voor 90% autodidact.
Haar werken werden reeds tentoongesteld in Turnhout, Gent, Mechelen, Oostende en Hoorn (NL).
Haar schilderijen zijn herkenbaar aan de anekdotische elementen, met een gebrek aan scherpte, maar met een sterk kleurtemperatuur. Al is de techniek soms onbeholpen, de personages zijn toch prachtig en innemend en hebben vaak weinig individuele trekken. De personages spelen gewoon hun rol en zijn allemaal inwisselbaar. Ze gebruikt privémateriaal dat ze subtiel onherkenbaar maakt. Een gebaar of houding is belangrijk.
Het zijn warm geschilderde doeken met subtiele tegenstellingen.
Enerzijds schildert zij portretten in zwart – wit met een kleurtoets, anderzijds “madammekes en meneerkes” die eveneens reële personen zijn, maar die ze dan subtiel onherkenbaar maakt.
Haar schilderijen zijn vooral emotie, een lichte schok die door je heen gaat en die je naar het werk toezuigt om het van dichterbij te bekijken en dan weer afstand te nemen, naar een ander schilderij gaan kijken en terug te keren naar dat ene, de titel nog eens lezen en je af vragen welk verhaal hier achterzit.
Je houdt van de kleuren, omdat ze precies passen in je eigen wereld, omdat ze de kleuren zijn van je lievelingsmuziek. Je zou het zo van de muur willen plukken en mee naar huis nemen, omdat je er elke dag wil van kunnen genieten.
Zo kijk je naar haar werken: met de ogen van iemand die net ontdekt wat liefde op het eerste gezicht betekent...
